کتاب شیطان کش (جلد ششم) : گردهمایی

در سالن بزرگ و نیمه‌تاریک، صدای نفس‌ها از هر طرف شنیده می‌شد. تانجیرو وقتی وارد شد، نگاه چند هاشیرا مستقیم روی او و نِزکو نشست؛ نگاه‌هایی که معلوم بود هنوز بهشان اعتماد ندارند.

اوزویی با همان حالت بی‌حوصله‌اش گفت:
«خب، این هم اومد. جلسه رو شروع کنیم؟»

شانتهرو سرش را پایین انداخت و گفت:
«من… فقط می‌خوام ثابت کنم نِزکو خطری برای هیچ‌کس نداره.»

یکی از هاشیراها با اخم جلو آمد و گفت:
«حرف زدن کافی نیست. دنیا با حرف نجات پیدا نمی‌کنه.»

تانجیرو شمشیرش را محکم گرفت، نفس عمیقی کشید و جواب داد:
«من برای حرف زدن اینجا نیستم. برای جنگیدن اومدم، اما… نمی‌تونم نِزکو رو ترک کنم.»

لحظه‌ای سکوت سنگینی فضا را گرفت.
در همین لحظه، صدای آرام اما قاطع یکی دیگر از هاشیراها بلند شد:
«جلسه فقط درباره یک دختر شیطان نیست. ما اطلاعات جدیدی دربارهٔ حرکت ماه‌های بالادستی داریم… و اگر تأخیر کنیم، خیلی‌ها کشته می‌شن.»

چند نفر پشت سر هم نشستند. هوا مثل قبل نبود؛ سنگین‌تر شده بود.
تانجیرو حس کرد این گردهمایی فقط یک جلسه نیست، بلکه شروع چیزی‌ست… اتفاقی که مسیر همه‌شان را عوض خواهد کرد.