کتاب حمله به تایتان (جلد اول) : آخرین سنگر

باد شدیدی از سمت دیوار می‌وزید و گرد و خاک را روی خیابان‌ها پخش می‌کرد. ارن به آسمان نگاه کرد و گفت:
«یه روزی از اینجا می‌رم… نمی‌خوام همیشه پشت این دیوارها گیر کنم.»

میکاسا بدون اینکه نگاهش کند، آرام جواب داد:
«خیلی‌ها این حرف رو می‌زنن، ولی کسی جرأت نمی‌کنه بیرون بره.»

قبل از اینکه ارن چیزی بگوید، زمین لرزید. لرزشی که انگار از دل خودش می‌آمد. چند لحظه بعد، سایه‌ی عظیمی روی زمین افتاد…
مردم یکی‌یکی ایستادند، سرشان را بالا گرفتند و سکوت همه‌جا را گرفت.

آن چیزی که پشت دیوار پیدا شد، انسان نبود. انگار غولی از پشت کابوس‌ها بیرون آمده باشد. بخار از بدنش بلند می‌شد و با یک ضربه، دیوار ماریا مثل گِل فرو ریخت.

آرمین با ترس گفت:
«تموم شد… آخرین سنگر هم داره می‌ریزه.»

ارن دندان‌هایش را به هم فشار داد.
آن روز، تصمیمش قطعی شد: یا تایتان‌ها می‌میرند… یا خودش.

.